Nie wiedziałam dlaczego on tak na mnie patrzy i to tak....dziwnie.Ale wstał i zaczęliśmy iść drogą prowadzoną przez ogiera.
-Ty znasz moje imię ,ale ja twojego nie znam.-uśmiechnęłam się ,ale nie mogłam mu za bardzo ufać.
-Vodum.-w tedy nie wiedziałam dlaczego ,ale moje serce zacżeło szybciej bić.Trochę dalej zobaczyłam zieloną trawkę.Przeraziłam się.I w tedy nie wiem dlaczego stanęłam.
<Vodum???>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz